ŞİİR-N

A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V Y Z

NEDEN

Ellerin,ellerimden niye ayrılmıştı,nedendi?

Yoksa sen beni hiç sevmemiş miydin?

Gözlerin niye sessizliğe bürünmüştü aniden?

Halbuki gülüşün bile cesaret verirdi bana,

Her şey dopdolu gelirdi sen varken yanımda.

Sen üzerinde diken olmayan nadide bir güldün.

Kış gelince neden birden soluverdin?

Beni bir başıma yalnızlığa terk edip gittin?

Ve artık sen olmayınca her şey anlamsız bana.

Sen yokken neden bilmem saat hiç ilerlemezdi.

Uykusuz geçen gecelerim huzursuzluk verirdi bana.

Akrep yelkovanı,gümler ayları,

Aylar yılları kovaladı.

Ama sen yoksun?

Acaba ben var mıyım?

NEDENSE?

Bir başka güzeldi bu gece

Kütahya’nın yolları.

Köfteci Mehmet Usta’nın köftelerinin kokusunun,

Bu kadar güzel olduğunu bilmezdim bundan önce.

Açken bile böyle güzel kokmamıştı burnuma.

Buram buram sen kokan.

Ve Rasim Bakkal’ın teyibinden gelen melodi:

‘Hasretinle yandı gönlüm’ diyordu.

Meğer ne de güzelmiş şarkılar:

Sessiz ve derinden...

Derken Rasim Bakkal’dan aldığım ekmek,

Yoğurda bana bana yediğim.

Tam da ortasında yürüyerek koca yolun.

Ayrıca bir de

Ayla muhabbet ederken,

Ve havanın isini içime çektiğim.

Mis gibi.

Derken bir nargile salonu

Trencinin yeriymiş,trenciydi herhalde eskiden

Görür de durur muyum içmeden?

Her çekişimde burnumdan duman fışkırır.

Hani ciğerlerime giden,

Dumanı sen olan,

Beni yavaş yavaş,

Her içime çekişimde öldüren.

Ben Kütahya’yı sevmeyeceğim ama

Her yerde burnuma gelen o kokuyla,

Beynimde dalgalanan o yüzü,

Seveceğim,seveceğim,seveceğim.

Hem de sonsuza kadar.

Boşver gitsin...

NE YAPAM?

Çıkmazdayım...

Sonsuz karanlıkların tam ortasında.

Tam da yeşermeye başlamışken,

Yüzümdeki gülücük tohumları.

Hele o gamzesi,

Gülünce içine çöken.

Öp beni diyen rüyalarımda defalarca

Ve uyanırken yavaş yavaş gözlerimden silinen,

Buğu misali.

Of anam of!

Gülüşü gel diyor,

Kalbimi çal diyor,

Götür ormanların kuytu köşelerine

Ve aç kutuyu.

Yalnız ama yalnız sen gör parıltısını.

Hani o gözlerini alan parıltıyı.

Aniden uykudan uyanıp alamam diyorsun,

Seni seven dostumu bir daha bulamam diyorsun,

Yanına asla gelemem diyorsun,

Biricik dostuma bunu yapamam!

NOKTAN OLAYIM

Senin beni özlemeni özledim

Kar çiçeğim.

Cümlelerin sonundaki,

Üç nokta olmayı özledim.

Yalnız senin cümlelerindeki.

Hep cümlelerin sonundaki.

Tek noktadan ibaret olmayı

Yediremem kendime.

İki nokta daha ekle be sevdiceğim.

Beyninin derinliklerinde.